به گزارش مجله خبری نگار،با اینکه تصور میشود گفتن دروغ بدون دیدن کسی که میخواهید او را فریب دهید سادهتر است، اما تحقیقات نشان داده ۷۹ درصد از دروغها رو در رو بیان میشوند. در ۵۱ درصد از مواقع ما به دوستان خود دروغ میگوییم و در ۲۱ درصد مواقع هم به خانوادهی خود. چیزهایی هست که احتمالاً دربارهی خودتان و دروغگویی نمیدانید.
با چند حقیقت خواندنی دربارهی دروغ همراه باشید.
اگر فکر میکردید کودکان نوپا کوچکتر از آن هستند که توانایی دروغ گفتن داشته باشند، محققان خبرهای جالبی برایتان دارند. به گفتهی آن ها، کودکان دروغگویی را از ۲ سالگی آغاز میکنند. آزمایشات آنها نشان داد، ۲۵ درصد از ۲ ساله ها، ۵۰ درصد از ۳ ساله و ۸۰ درصد از ۴ سالهها دروغ میگفتند.
قضاوت شان نکنید. این بخشی از روند رشد سیستم شناختی آنها و امری طبیعی است. فقط فراموش نکنید که آنها را تشویق به راستگویی کنید.
بعضی معتقدند از چشمان دیگران میتوان به دروغگویی آنها پی برد. تحقیقی نشان داد بزرگ شدن مردمک چشمها ممکن است نشانهی دروغگویی باشد. اندازهی مردمک چشمهای ما در کنترل دستگاه عصبی بدن مان است و وقتی مردمکها بزرگ میشوند، به معنای افزایش نیاز شناختی است که دروغگوها معمولاً این نیاز را تجربه میکنند.
برخی معتقدند دستگاههای دروغ سنج ۸۰ تا ۹۰ درصد دقیق هستند. اما شورای ملی پژوهش آمریکا هیچ مدرکی دال بر کارآمدی این دستگاهها نیافته است. به گفتهی آن ها، این تکنیک دقیق و بی نقص نیست.
بله درست است، کسی که سرم حقیقت یا همان داروی اعتراف گیری خورده باشد، ممکن است حقیقت را بی جرح و تعدیل به زبان آورد (سرم حقیقت به طیف وسیعی از داروهای روانگردان گفته میشود که از آنها برای گرفتن اطلاعات از کسی که قادر یا مایل به ارائهی آن اطلاعات نیست، استفاده میشود). اما باید توجه داشت که صحبتهای چنین فردی میتواند زاییدهی تخیل او هم باشد. به همین دلیل، تشخیص درست یا غلط بودن گفتههای او دشوار است.
تو دادن لبهای خود، به گونهای که دیگر تقریباً دیده نشوند، میتواند نشانهی دروغگویی باشد. به علاوه، احتمال لبخند زدن و در عین حال فشار دادن لبها به یکدیگر در هنگام دروغگویی بیشتر است.
دانشمندان پی برده اند ما ممکن است به طور متوسط ۱۱ بار در هفته دروغ بگوییم. به علاوه، آنها متوجه شدند راستگویی میتواند سلامت روانی و جسمی را به میزان چشمگیری افزایش دهد.
آنهایی که دائماً در حال دروغ گفتن هستند، ممکن است به تدریج این تصور را پیدا کنند که واقعیت همان دروغی است که به زبان آورده اند. کارشناسان میگویند خودفریبی امر بسیار رایجی است، چون ما با این کار است که میتوانیم دیگران را متقاعد و تصویری که از خود در ذهن مان داریم را حفظ کنیم.
دروغگویی ویژگی رایجی در جامعه است و میتواند جزئی از شخصیت یک فرد باشد. محققان میگویند احتمال دروغگویی در برونگراهایی که از هوش بالایی برخوردارند و همینطور کسانی که افراد چندان سازگاری نیستند، بیشتر است. هوش هم در این موضوع مؤثر است. دروغگویی فعالیت مغز را بیشتر میکند.
قاضیها متوجه شده اند داشتن نقاب، مانع تشخیص دروغگویی نمیشود. در حقیقت، وقتی نمیتوانید تمام چهرهی فرد را ببینید، تشخیص دروغگویی سادهتر میشود.
منبع:روزیاتو